کلیله و دمنه شاهکاری کم نظیر و شاید بی نظیر است . گفته می شود این کتاب به بیش از یکصد زبان برگردانده شد . در سال های اخیر پژوهشهای صورت گرفتهتوسط این جانب ، این نکته را آشکار می کند که کتاب کلیله ،هدیه فرهنگی مردم مازندران به فرهنگ ایران و جهان است و بر اثر اشتباه و غفلت تاریخی بعضی کاتبان ایرانی این گوهر والای فرهنگ ما به جایی دیگر ؛ به شبه قاره هند نسبت داده شد . اخیراً از مقاله ای مهمبا عنوان " سرچشمه کلیله " با خبر شدم که تصویر آن در ذیل همین مقدمه آمده است .مقاله ای که نامبرده شد، سالها پیش در نشریه " انجمن فرهنگ ایران باستان دوره دوم فروردین ۱۳۴۴ شماره 1" درج شده ، ترجمه ای از شادروان مسعود رجب نیا است . (رجب نیا سالها در تهران ، معاونت کتابخانه ملی را برعهده داشت ترجمه رجب نیا پس از گذشت نیم قرن در دائره المعارف بزرگ اسلامی بازنشر و نگارنده بعد از دوازده سال تلاش در این زمینه برای اولین بار از وجود آن با خبر می شود ) اصل مقاله به قلم ایرانشناس پاکستانی اهل سند ؛شادرواندکتر نبی بخش بلوچ است که در تاریخ ، فولکلور ، باستانشناسی ، مردم شناسی ، موسیقی، فرهنگ و تمدن اسلامیآثاری ارزشمند از او باقی است .اهمیت مقاله ، اثبات ایرانی بودن کلیله و دمنه و نفی منشا هندیبرای آن است . فرصت را غنیمت شمرده ، نظریه عالمانه دانشمند برجسته پاکستان پروفسور نبی بخش بلوچ را که تاکید بر ایرانی بودن کلیله محتوای آن است و نتایج پژوهش اینجانب با آن سازگاری دارد با خوانندگان محترم در میان می گذارم . دکتر نبی بخش بلوچ هشت سال پیش ، در 94 سالگی در حیدرآباد پاکستان در گذشت . ایشان از دانشگاه کلمبیا درجه دکتری گرفت به کسب نشان های متعدد فرهنگی در کشور خود نیز نائل شد و از برکت فضائلی که داشت او در سند پاکستان و میان مردم ، کتابخانه ای سیار لقب گرفت .......................... .
.
شادروان دکتر نبی بخش بلوچ
برای آگاهی از نگاه اینجانب به موضوع به مقاله " هند برزویه کجاست " مندرج در کتاب مازندرانی و سنسکریت کلاسیک ، چاپ دوم و یا به آدرس اینترنتی زیر مراجعه فرمایید :