مطلب زیر اشاراتی است به مقاله اقتصاددان دکتر علی چشمی در تجارت فردا " 25  مرداد 99  " تحت عنوان هزینه های اجتماعی اقتصاددانی .                               

1-      در آن مقاله آقای چشمی معتقد است که  :  " اقتصاددان  در نهادهای سیاستگذاری به تنظیم سیاست‌ها و اصلاح قواعد و قوانین به دولت کمک می‌کند . "

2-      در آن مقاله آقای چشمی معتقد است که :" مردم از اقتصاددانان می‌خواهند تا برایشان تحلیل کنند ،  راهکار بدهند و نتایج خوب برایشان محقق کنند."،

 بر اساس آنچه که ایشان از وظائف اقتصاددانان برشمرده اند ، متاسفانه در مهمترین و حیاتی ترین سوژه اقتصادی تاریخ معاصر ایران ، همه اقتصاددانان به شمول آقای چشمی و همقطاران و پیش کسوتان ایشان ، شانه خالی کرده اند . به عبارتی دیگر ، در مورد بزرگترین جریان مالی کشور طی پنجاه سال اخیر ، یعنی مالیه نفت و گاز که حق و میراث نقد مردم  و دارای ظهوری کاملاً بی سابقه در اقتصاد سیاسی ایران است ، اقتصاددان ایرانی به دور از نوآوری و ابداع عمل کرده و می کند. او طبق عادتی مانده ازگذشته ، درآمد عظیم مالی نفت و گاز را  هنوز هم درآمدی غیر مالیاتی  برای دولت شناسایی می کند .  شاهد است درآمدی عظیم و بی سابقه و نقد ، عملاً و به طور عمده جایگزین درآمدهای مالیاتی دولت شده است .او شاهد است دولت آن را به جای مالیات مردم ، در اداره کشور به کار میگیرد . اقتصاددان ایرانی شاهد این ماجراست ،  می بیند دولت ها  در عمل و به حسب ظاهر ، به مدد منابع نفت و گاز، با حداقل وابستگی به کار مردم و ظاهراً با حداقل وابستگی به مال مردم  ، کشور را اداره می کنند . اقتصاددان می بیند غیرمالیات دانستن درآمدهای نفت و گاز  ، دولت ها را به لحاظ مالی گسیخته از مردم نشان داده ، همیشه عاملی در جهت ناپایداری یا همان بحران  شده است اما ،  اما او هنوز هم به غیر مالیات برشمردن درآمدهای نفت و گاز پایبند است و با تکرار بی حاصل اصطلاح " حکومت رانتی !!"  در شرح ناکامی ها بسنده می کندو فقط همین !

گرچه  اقتصاددان ما به نتایج حاصله از غفلتی که خود دخیل است  همیشه معتر ض است اما به عامل اصلی نقصان یعنی به خطای خود  ، در غیرمالیات بر شمردن درآمدهای حاصله از نفت و گاز اعتراف نمی کند  اقتصاددان ما در نهادهای سیاستگذاری ، تنظیم سیاست ها و اصلاح قواعد و قوانین ،  در مورد با اهمیتی که ذکر آن رفت کاری نکرده  به تعریف کهنه خود از درآمدهای نفت و گاز همچنان ادامه می دهد  . او هنوز معتقد نیست مالیات انگاری نفت و گاز راه حلی است که  منجر به صدور قبض و رسید مالیاتی برای  سر پرستان خانوار ایراتی میشود . با این رویه است که مردم به پرداخت بزرگترین آیتم مالیاتی که همه ساله می پردازند آگاه  و به دنبال این اقدام ده ها میلیون ناظر بی مزد و مواجب ، نظارت مالی در سطح ملی را عهده دار شده وارد میدان می شوند . از این راه  عقل معاش مردم کمک کار  دولت و حکومت  میشود و در عین حال عاملی بسیار موثر در جلوگیری از رشا و ارتشا ، فساد و اختلاس ظهور خواهد کرد .